بررسی آلودگی های درماتوفیتی آب استخرهای شنای عمومی شهر قم در سال

مقدمه: نظر به این که عدم رعایت موازین بهداشتی استخر های شنا، بیماری های مختلفی از جمله درماتوفیتوزیس را به شناگران انتقال می دهد، این تحقیق با هدف تعیین آلودگی های درماتوفیتی آب استخر های شنای عمومی سرپوشیده شهر قم طی سال های 84-1383 صورت گرفته است. روش کار: در این مطالعه توصیفی، پس جمع آوری و انتقال 480 نمونه آب از 6 استخر شنای عمومی شهر قم به آزمایشگاه، نمونه ها از میان صافی های میلی پور عبور داده شده و صافی ها به محیط کشت میکوزیل اگار منتقل و در دمای 25 درجه سانتی گراد به مدت 3 هفته نگهداری گردیدند. سپس درماتوفیت های رویش نموده جداسازی و تعیین هویت شدند. جهت بررسی داده ها از آزمون فیشر استفاده گردید. نتایج: در بررسی 480 نمونه آب 6 استخر شنای عمومی شهر قم، 11 مورد (8/8 درصد) درماتوفیت، شامل تریکوفیتون منتاگروفای تیس (4/2 درصد)، تریکوفیتون تونسورنس (6/1 درصد)، تریکوفیتون اکوئینوم (6/1 درصد)، تریکوفیتون شوئن لاینی (8/0درصد)، تریکوفیتون وروکوزوم (8/0 درصد)، تریکوفیتون روبروم (8/0 درصد) و اپیدرموفیتون فلوکوزوم (8/0 درصد)، جدا گردید. ارتباط معنی داری بین عدم رعایت موازین بهداشت فردی و شیوع درماتوفیت ها در آب استخر ها وجود داشت (0001/0 = p). رابطه معنی داری بین میزان کلر باقیمانده آب استخر ها و شیوع درماتوفیت ها دیده نشد. نتیجه گیری: با توجه به این که اکثر درماتوفیت های جدا شده از آب استخر ها انتروپوفیلیک (انسان دوست) بوده و از طریق شناگران به آب استخر ها راه یافته اند، ضرورت دارد تا مراقبت های بهداشت فردی صورت گیرد و شرایط مطلوب بهداشتی آب استخر ها و محیط های اطراف آنها تأمین گردد.